Als vrucht van de coronamaanden werd in 2021 een nieuwe missiewerkgroep boven de doopvont houden. Deze ellenlange maanden dwongen ons om op pastoraal vlak een en ander te herzien of te herwerken. Noem het een nieuwe adem geven. Mede onder stimulans van de krachtige missiewerking van de voorbije jaren willen we blijvend inzetten en toekomst geven aan onze gerichtheid op de Derde Wereld, meer bepaald onze verbondenheid met de armste geloofsgemeenschappen en onze pastorale zorg aan armen en zieken.

‘Koduru’ in India

Koduru-India is en blijft een krachtig symbool in onze pastorale eenheid. In het verleden werden succesvolle acties op touw gezet om deze nieuw opgerichte Sint-Thomasparochie, liggend in de Oost-Indische Golf van Bengalen, te ondersteunen. Dit is slechts een understatement! Tientallen acties werden op touw gezet om via pr. Jan Tilleman en father Thomas de pastorale werking te focussen op een menswaardig bestaan van de plaatselijke bevolking. Zowel kerken als scholen werden gebouwd en kinderen ontvingen voor het eerst de kans om onderwijs te volgen. Laat het duidelijk zijn: Koduru-India blijven we meenemen in de uitbouw van onze nieuwe missiewerking. Onze dank gaat blijvend uit naar zuster Monique Verraest die de talrijke missiefeesten de voorbije jaren coördineerde en volop bezieling gaf.

Gedoopt met een nieuwe naam ‘Tulay’

Tijden evolueren en de oproep om meerdere projecten te steunen dwongen ons om ook andere of ruimere keuzes te maken. Daarom wilden we voor onze missiewerkgroep eerst op zoek gaan naar een nieuwe naam. Een naam aan iets of aan iemand geven, betekent evenveel als iemand dopen, iemand een nieuwe entiteit geven. Zo ook onze Missiewerking of Missiewerkgroep!

Parochieassistent Hans Schilders gaf ons hiervoor de aanzet, nl. ‘Tulay’, in het Tagalog – een van de vele Filipijnse talen – betekent het letterlijk ‘brug’ of ‘brugje’. Ver hoeven we het niet zoeken: én een welluidende naam, én een zinvolle universele betekenis.

Onze Missiewerkgroep Tulay wil een brug slaan naar andere continenten. Ze wil verder bouwen op wat was, maar ook een brug slaan naar arme, noodlijdende gemeenschappen in de hele Derde Wereld.

‘As Irmas Negras’ in Brazilië

Daarom trekken we naast Koduru-India twee nieuwe projecten over de brug! We stellen ze graag aan je voor. Zo focussen we ons op het missieproject ‘As Irmas Negras’ van de Zwartzusters in Brazilië. Meer bepaald in het Amazonegebied hebben de daar werkzame zusters aandacht voor de Indianen die moeten vluchten door de vele bosbranden van het Amazonewoud, ook voor de vluchtelingen komende uit het noodlijdende Venezuela. Zo vertelt ons zuster Christine Everaere uit Brugge, algemeen overste van de Zwartzusters: ‘Er is nog veel armoede, geweld, drugs, prostitutie, analfabetisme, tuberculose, malaria. De uitdagingen zijn groot maar de zusters in het Amazonegebied zijn zeer gemotiveerd. Er moet gezocht worden naar duurzame oplossingen voor de problematiek van armoede, ongelijkheid, recht op gezondheid en onderwijs, zorg voor het milieu. Zo proberen we om naast de pastorale noden een antwoord te geven aan de reële noden!’

‘Nakakonekta’ op de Filipijnen

Tenslotte richten we onze aandacht op het project ‘Nakakonekta’ van pastoor Efren Diaz op een van de westelijk gelegen eilanden Polillo in de Filipijnen. Ook parochieassistent Hans Schilders en zijn echtgenote Grace Villaverde – met oorspronkelijke roots in Polillo – behartigen ten volle dit project. ‘Jaarlijks wordt het eiland door hevige tyfoons geteisterd’, zo vertelt ons een gedreven Hans. ‘Dit is meestal tussen september en december. Talrijke vissersboten worden beschadigd, maar ook huizen. En daarbovenop mislukt vaak de oogst door deze extreme weersomstandigheden. Dit heeft ingrijpende gevolgen voor de plaatselijke bevolking.’

De familie Villaverde en pastoor Efren staan nauw in contact met de plaatselijke bevolking op het eiland. Zo worden er de noden gedetecteerd en wij kunnen met hen steunen via onze solidariteit.

Drie projecten: een brug te ver?

Zijn we té voortvarend met drie of zelfs meerdere projecten in onze Missiewerkgroep? We zijn overtuigd van het tegendeel! Het is paus Franciscus zelf die ons aanzet om bruggen (!) te slaan naar andere culturen. ‘Het is echt niet mogelijk om op een gezonde manier lokaal te zijn, zonder een oprecht én welwillend openstaan voor het universele, zonder zich te laten bevragen door wat elders gebeurt, zonder zich te laten verrijken door andere culturen en solidair met hen te zijn!’, schrijft hij in zijn encycliek over broederlijkheid en sociale vriendschap. Dit is de voornaamste doelstelling en deze willen we dan ook met beide handen aanpakken. De Missiewerkgroep Tulay houden we dan ook met fierheid boven de doopvont. Doopsuikers of ander snoepgoed kunnen we niemand geven. We doen wel een beroep op je solidariteit en je mildheid…

Tenslotte een wens…

Missiewerkgroep Tulay kan maar slagen dank zij de steun en de sympathie van velen! Dank dat jij ook je schouders wil zetten onder dit mooie project! Dank omdat je deze projecten wil steunen! Dank vooral omwille van je verbondenheid met onze wereldkerk. Ieder van ons is echt in staat om ‘bruggen’ te slaan naar andere mensen en culturen toe. Dit kan ons maar verrijken en tot méér mens maken, betere mensen, mooiere mensen!

Met veel dank,
deken Lieven
in naam van de Missiewerkgroep Tulay

Steun onze Missiewerking!

Overschrijven kan op rek.nr. BE66 0689 3498 4643